Afgelopen woensdag heeft Burgemeester Jorritsma van de gemeente Eindhoven Ingrid Rooijakkers telefonisch gemeld dat het de Koning behaagd heeft haar te decoreren voor haar inzet voor de maatschappij. Ingrid moest zo nodig precies tijdens de lintjesregen met de familie op vakantie. De verrassing voor Ingrid was er niet minder om. Lees het artikel, ze heeft het verdiend!

Al stuiterend rolden de verkenners vrijdagavond de blokhut binnen. Gewapend met snoeren, stekkerdozen, Xbox, PlayStation, Wii, controllers, laptops, pc’s en nog veel meer. Slaapspullen werden achteloos in het welpenlokaal gegooid. Banken werden versjouwd, alles werd geïnstalleerd, laatste schermen opgehaald en toen kon de pret beginnen. Eindeloos gamen, kijken, hangen, beetje snacken, gamen, kijken, enz. De héle nacht door. En nog meer gamen, alleen, met elkaar en tegen elkaar. Niet gaan slapen, niet stil gaan zitten op de bank, weer verder. Lekker broodje met ei in de kampvuurkuil en toen de laatste spellen gespeeld. Het was erg gezellig en erg leuk. Na het kamp, weer thuis, verzuchtte een verkenner: ik heb nu wel even genoeg gecomputerd…..

Foto's zijn hier terug te kijken.

We hebben weer veel avonturen beleefd: Apenkooien op de Karpendonk, schaatsen op de ijsbaan, hamburger bakken, platforms bouwen, bruine bonen gevecht, enzovoort. Bekijk de foto’s voor een kleine impressie!

De explorers gingen dit jaar weer op winterkamp naar Brexbachtal in Duitsland. Gelukkig was het dit jaar wel koud (-4 bij aankomst), en lag er zelfs sneeuw! Na een beetje glibberen en glijden kwamen we vrijdagavond laat op ons kampterrein aan. Snel de aanhanger uitruimen en de tent opzetten... (fotos)

Bepakt en bezakt zaten we eerst heel lang in de auto, op naar Brexbachtal. Er lag sneeuw wat wel betekende dat de wegen vlakbij het einddoel wat glibberig waren (kein winterdienst). Tentje opzetten (wat niet meevalt als de grond bevroren is), kampvuurtje stoken, chocomelletje en op een koud bedje in.
De volgende dag werden eerst de doelen vastgesteld: “struinen een berg op” en “een Romeinse Toren vinden”. Dat eerste was snel gepiept. Alleen de Romeinse torens links op de kaart bleken toch wat ver weg. We moesten dus een omtrekkende beweging maken om bij de torens op de andere bergkam te komen en de kaart was niet heel duidelijk. Maar samen met de moderne techniek en wat beter struinwerk, kwamen we er toch. Onderweg nog gespeeld met ijs, gesleed hier en daar, lekker ge-esbit onder een spoorbrug en van sneeuw prachtige sculpturen geboetseerd.

Hier al de foto's.